Πέρασαν μερικές μέρες από τότε που γύρισα από την Ιαπωνία και σιγά σιγά επανέρχομαι στους κανονικούς ρυθμούς. Το σώμα ξεκουράστηκε αρκετά, αλλά το μυαλό, αν και ανανεωμένο, θα αργήσει να «επιστρέψει» στην ελληνική πραγματικότητα νομίζω. Τις προάλλες βγήκα μια βόλτα στην Αθήνα και αναπόφευκτα τα παραλλήλιζα όλα με την Ιαπωνία: τον κόσμο, το μετρό, τους δρόμους, τα τοπία, την προσβασιμότητα, τα ρούχα, τα δέντρα, το τσάι… Τα πάντα.

Το ταξίδι αυτό δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο από αυτά που έχω πάει. Πρώτα απ’όλα, είναι μακράν το πιο μεγάλο που έχω κάνει, από όλες τις απόψεις (απόσταση, μπάτζετ, πρώτη φορά εκτός Ευρώπης κλπ). Αυτό αυτόματα το καθιστά πρωτόγνωρο εγχείρημα. Επιπρόσθετα, δεν πήγα μόνος μου, αλλά με τις αδερφές μου και κάποιους φίλους (εφτά άτομα σύνολο, τρία με αμαξίδιο), πράγμα που επίσης δεν συνηθίζω όταν πρόκειται για τουρισμό.

Η Ιαπωνία είναι μια νησιωτική χώρα στην άλλη άκρη του πλανήτη (άρα κάπως απομονωμένη), με αρκετά χαρακτηριστικά πολύ ιδιαιτέρα -ενδεχομένως και μοναδικά στον κόσμο. Το να βρεθείς εκεί και να βιώσεις αυτή την κουλτούρα είναι μια εμπειρία ζωής. Από την συμπεριφορά των Ιαπώνων μέχρι τον τρόπο ομιλίας τους και από τις ιδιαίτερες ενδυματολογικές συνήθειες μέχρι το φαγητό (που είναι ταυτόχρονα τόσο κοντινό μα και τόσο μακρινό με το ελληνικό), οι εικόνες είναι αμέτρητες.

Θέλω να σας πω και να σας δείξω τόσα πολλά πράγματα που δεν χωρούν σε ένα και μόνο άρθρο, οπότε θα τα «σπάσω» σε μικρότερα θεματικά κείμενα. Έχω ήδη κάποιες ιδέες (όπως π.χ. για το φαγητό ή τα μέσα μεταφοράς), αλλά αν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο για το οποίο θα θέλατε να γράψω στείλτε μου ένα μήνυμα στα social media ή ένα email και θα το φροντίσω.

Η Ιαπωνία ήταν η χώρα που από παιδί ήθελα να επισκεφτώ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη και αφού το πέτυχα, θεωρώ πως άξιζε και με το παραπάνω. Το μεγαλύτερό μου ταξιδιωτικό όνειρο (μετά το να επισκεφτώ κάθε χώρα του πλανήτη -που όμως δεν το λες και πολύ ρεαλιστικό) πραγματοποιήθηκε και το ερώτημα που μου γεννήθηκε ήταν το εξής: και τώρα τι;

Όταν πετυχαίνεις έναν μεγάλο σου στόχο «σκαλώνεις» για λίγο. Αυτό το «και τώρα τι;» έρχεται στο μυαλό ως φυσικό επακόλουθο. Λες πως τώρα που πέτυχες αυτό που ήθελες πιο πολύ δεν έχει παρακάτω. Ευτυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Είναι στην φύση του ανθρώπου να προχωρά μπροστά και να θέτει καινούργιους στόχους κάθε φορά. Μικρός ονειρευόμουν να πάω στο εξωτερικό έστω μια φορά. Όταν το έκανα έθεσα άλλους στόχους (διψήφιο αριθμό κρατών, συγκεκριμένες πόλεις/χώρες ή εμπειρίες κλπ) και όταν τους «έπιασα», έθεσα καινούργιους κοκ.

Τώρα για κάθε έναν μεγάλο στόχο που πραγματοποιώ, θέτω τουλάχιστον δύο νέους. Το «να κάνω τουλάχιστον ένα ταξίδι τον χρόνο» έγινε «να επισκεφτώ τουλάχιστον τρεις νέες χώρες ανά έτος» και «τουλάχιστον τη μία τουριστικά», ενώ το «να ταξιδέψω εκτός Ευρώπης» πλέον έγινε «να ταξιδεύω εκτός Ευρώπης τουλάχιστον μια φορά το χρόνο» και «σε διαφορετική ήπειρο κάθε χρονιά». Επακόλουθα, το «να πάω στην Ιαπωνία» αντικαταστάθηκε από το «να πάω στο Μαρόκο και στη Βραζιλία». Μετά θα είναι κάτι άλλο. Μπορεί να μην πραγματοποιηθούν όλοι οι στόχοι, αλλά είναι καλό να υπάρχουν.

Αυτό το ονομάζω «ταξιδιωτική λαιμαργία». Μπορεί να μην ακούγεται και πολύ ωραία (η λαιμαργία θεωρείται ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία), αλλά πιστεύω πως αυτό νιώθω. Εξάλλου, το συγκεκριμένο είδος λαιμαργίας έχει αν μη τι άλλο θετικές επιπτώσεις στον άνθρωπο, αρκεί να υπάρχει ένα μέτρο, όπως σε όλα άλλωστε.

Επιστρέφοντας στα της Ιαπωνίας, έχω να πω πως αν και το ταξίδι ως εκεί μόνο απλή υπόθεση δεν είναι, θα ήθελα να ξαναπάω κάποια στιγμή, αφενός γιατί θέλω να επισκεφτώ και άλλα μέρη πέρα των τεσσάρων πόλεων που πήγα τώρα (Τόκιο, Γιοκοχάμα, Χάκονε και Καμάκουρα) και αφετέρου γιατί και με αυτές τις πόλεις έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς και σημεία ανεξερεύνητα.

Η Ιαπωνία είναι μια χώρα και ένα ταξίδι που δεν θα ξεχάσω ποτέ, για τους λόγους που ανέφερα ήδη, αλλά και για άλλους που θα αναφέρω στα επόμενα άρθρα. Μείνετε συντονισμένοι στον The Trawheeler γιατί ο Αύγουστος προμηνύεται άκρως ιαπωνικός! Και μην ξεχάσετε να με ακολουθήσετε και στο Instagram, όπου ανεβάζω αποκλειστικό φωτογραφικό υλικό από τα ταξίδια μου.