Ετούτο εδώ το άρθρο είναι κατά κάποιον τρόπο εορταστικό, και μάλιστα διπλά. Όχι γιατί ήμασταν στην περίοδο του Πάσχα, αλλά γιατί αυτή την εποχή κλείνω δέκα χρόνια ταξιδιών στο εξωτερικό, όπως επίσης και έναν χρόνο (και κάτι ψιλά) ύπαρξης του The Trawheeler.

Επειδή λοιπόν μου αρέσουν τα επετειακά άρθρα, αλλά και τα στατιστικά στοιχεία, παραθέτω μερικά παρακάτω, καθώς και κάποιες σκέψεις. Περισσότερο ως προσωπική ανασκόπηση και απολογισμός του τι έχω κάνει μέχρι τώρα.

Όλα ξεκίνησαν με ένα σχολικό ταξίδι στην Βαρκελώνη. Μετά ακολούθησαν πολλά ακόμα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους και για διάφορες περιστάσεις (τουρισμός, συνέδρια, σεμινάρια κλπ). Από ένα ταξίδι ανά έτος, έφτασα τα 6-10 τη χρονιά. Συνολικά έχω βρεθεί σε 15 χώρες (με την Ελλάδα) και περίπου 30 πόλεις (χωρίς τις ελληνικές), σε δυο ηπείρους (Ευρώπη, Ασία). Έχω ταξιδέψει με τρένα, αεροπλάνα (κοντεύω τις 50 πτήσεις) και βαπόρια -που λέει και το τραγούδι-, όλες τις εποχές του χρόνου και υπό όλες τις καιρικές συνθήκες. Έχω κάνει εύκολα ταξίδια, αλλά και περιπετειώδη. Άλλες χώρες ήταν πολύ προσβάσιμες (π.χ. Ιαπωνία, Σουηδία) και άλλες όχι και τόσο (π.χ. Ρουμανία, Βουλγαρία). Έχω ταξιδέψει κοντά (Τουρκία, Βουλγαρία), αλλά και στην άλλη άκρη του κόσμου (Ιαπωνία). Έχω πάει στο εξωτερικό μόνο για μία μέρα (Βέλγιο), αλλά και για έξι μήνες (πάλι Βέλγιο -γενικά με το Βέλγιο έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, όπως ξέρετε, και πάντα θα επιστρέφω εκεί). Έχω ταξιδέψει μόνος (με έναν συνοδό), αλλά και ως μέλος πολυπληθούς ομάδας.

Δεν είναι και άσχημα υποθέτω, τουλάχιστον σε σύγκριση με τον μέσο άνθρωπο. Παρ’όλα αυτά υπάρχουν και αρκετά πράγματα που δεν έχω κάνει ακόμη. Μπορεί να έχω πάει σε ένα κάρο ευρωπαϊκές πόλεις, αλλά παραδόξως όχι στο ευρωπαϊκό Big-5 (Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη, Βερολίνο, Μαδρίτη), που για πολλούς αποτελούν τους πρώτους προορισμούς του εξωτερικού. Δεν έχω κάνει μεγάλη κρουαζιέρα επίσης, παρά μόνο μερικές σύντομες, ενώ δεν έχω πάει και σε όλες τις ηπείρους. Έχω πετύχει κάμποσους ταξιδιωτικούς στόχους μου μεν, αλλά υπάρχουν ακόμα περισσότεροι που μου μένουν. Εδώ θα είμαστε, να δούμε παρέα ποιους από αυτούς θα πιάσω στο μέλλον –αν πιάσω…

Όσο για το The Trawheeler, τον Μάρτη έκλεισε έναν χρόνο ύπαρξης. Δεδομένου ότι πρόκειται (για την ώρα) μια δραστηριότητα του ελεύθερού μου χρόνου, νομίζω πως τα πάει αρκετά καλά. Μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύς κόσμος το μαθαίνει, στα social media υπάρχει αρκετή δυναμική (με πάνω από 3.600 followers συνολικά), ενώ σε λίγες μέρες θα μιλήσω και στο πρώτο μου ταξιδιωτικό συνέδριο. Έχει ήδη φιλοξενήσει τρία guest άρθρα και σίγουρα θα υπάρξουν κι άλλα!

Φυσικά υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης και εξέλιξης. Αρχικά πρέπει να βρω τον χρόνο να γράψω και για τα υπόλοιπα -κυρίως παλιότερα- ταξίδια μου (Βαρκελώνη, Κωνσταντινούπολη, Αμβούργο, Πολωνία κ.α.). Επίσης, σκέφτομαι να αρχίσω να γράφω και για την Ελλάδα άρθρα, από όμορφους και προσβάσιμους προορισμούς έως αφιερώματα σε μουσεία κλπ. Θα πρέπει οπωσδήποτε να μεταφράσω το σάιτ και στα αγγλικά κάποια στιγμή, για να βγει και εκτός συνόρων, ενώ υπάρχει και η σκέψη να κάνω βίντεο για διάφορα θέματα. Γράψτε μου στα σχόλια ή στα Facebook,  Twitter και Instagram περαιτέρω προτάσεις ή συμβουλές για βελτίωση.

Τέλος, μιας και έχω τρέλα με τις φωτογραφίες και όλα αυτά τα χρόνια έχω βγάλει άπειρες από δαύτες, ολοκληρώνω αυτό το άρθρο με πέντε από τις αγαπημένες μου (έξι μαζί με την κεντρική φωτογραφία του άρθρου, από την Πράγα) από αυτά τα δέκα πρώτα ταξιδιωτικά μου χρόνια  🙂 

Μετά από κρουαζιέρα στην λίμνη Άτσι, του Χάκονε, Ιαπωνία

Ηλιοβασίλεμα και τουρκικό τσάι στον Βόσπορο

Το πανέμορφο κέντρο της Γάνδης

Ηλιοβασίλεμα με το Κάστρο της Πράγας

Μπροστά στον μεγάλο Βούδα της Καμάκουρα