Γεια σας! Έχω πολύ καιρό να γράψω εδώ, το ξέρω. Ανεπίτρεπτα πολύ. Να σταμάτησα τα ταξίδια άραγε; Το αντίθετο. Όπως πιθανώς θα έχετε δει στα social media, φέτος έχω ταξιδέψει περισσότερο από ποτέ και έχω πολλά να μοιραστώ μαζί σας! Τι έγινε τότε; Πλέον εργάζομαι και σε συνδυασμό με ορισμένες άλλες υποχρεώσεις, δεν μου μένει αρκετός ελεύθερος χρόνος (ή κουράγιο) να γράψω σωστά -γιατί αν είναι να το κάνω, θέλω να γίνεται σωστά-. Θα προσπαθήσω να επανορθώσω, ξεκινώντας με το ταξίδι των φετινών διακοπών μου, τον Μάη, στην Μπολόνια της Ιταλίας!

Γιατί Μπολόνια;

Φαντάζομαι πως διαβάζοντας τον τίτλο του άρθρου κανείς, πιθανότατα θα διερωτάται: «Μα καλά, από όοολα τα μέρη του πλανήτη, ή έστω της Ιταλίας, στην Μπολόνια βρήκε να πάει αυτός; Γιατί εκεί;». Εύλογη απορία, υποθέτω, αλλά υπάρχουν αρκετοί καλοί λόγοι:

Ο βασικός ακούει στο όνομα: «Giro d’Italia», ο αγαπημένος μου ποδηλατικός γύρος και ένας από τους τρεις σπουδαιότερους γενικά. Το Giro λοιπόν ξεκινούσε από την Μπολόνια φέτος, οπότε αποφάσισα να πάω εκεί. Όσο κουλό και αν μπορεί να σας φαίνεται, ναι, πήγα για να δω ποδηλασία (και τα κατάφερα!). Μπορεί για ελληνικά δεδομένα να μοιάζει ακατανόητο, αλλά πιστέψτε με, υπάρχουν πολλοί «τρελοί» στο εξωτερικό με το ίδιο πάθος. Εγώ κόλλησα το ποδηλατικό μικρόβιο όταν ζούσα στο Βέλγιο, που είναι -μαζί με το ποδόσφαιρο- εθνικό σπορ, και αυτό με έφερε ως εκεί!

Άλλωστε, το Giro ήταν και στην αθλητική bucket list μου. Τελικά το έζησα και ήταν μια μοναδική εμπειρία, με τους τοπ αθλητές, άπειρο κόσμο και όλη την πόλη να γιορτάζει και να είναι ντυμένη στα ροζ (το χρώμα του Giro d’Italia)!

Επιπλέον, όσοι με ξέρετε, γνωρίζετε πως δεν επιλέγω συμβατικά μέρη για διακοπές, Όταν π.χ. είχα αποφασίσει να πάω διακοπές στην Γερμανία πριν μερικά χρόνια, επέλεξα το Αμβούργο. Επίσης, παρόλο που ταξιδεύω συνέχεια, δεν έχω πάει ακόμα στο ευρωπαϊκό big-5 (Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη, Βερολίνο και Μαδρίτη). Για να γίνει αυτό πρέπει να συντρέχουν λόγοι δουλειάς ή ακτιβισμού, γιατί εγώ από μόνος μου δεν τις έχω στις προτεραιότητες μου (αν και φυσικά θέλω να πάω κάποια στιγμή).

Συν τοις άλλοις, ήθελα πολύ να επισκεφθώ την Ιταλία, για όλους τους γνωστούς λόγους (φαγητό, τέχνη, ομορφιά, κοντινή απόσταση κλπ), αλλά και γιατί όσο έλειπε από τον χάρτη μου, άφηνε ένα ασυμπλήρωτο κενό που με ενοχλούσε. Ε και η Μπολόνια φάνταζε ως ιδανική επιλογή.

Επίσης, είναι ένας οικονομικός προορισμός και ως γνωστόν είμαι budget traveler. Ενώ και από άποψη προσβασιμότητας, έμαθα πως ήταν από τις πιο προσβάσιμες της Ιταλίας, άρα έκανε τη ζωή μου ευκολότερη.

Το ιστορικό κέντρο                                     

Βλέποντας κανείς τον χάρτη, παρατηρεί ότι το ιστορικό κέντρο της Μπολόνια έχει κυκλικό σχήμα και δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο σε έκταση (αν και είναι ένα από τα μεγαλύτερα μεσαιωνικά ιστορικά κέντρα της Ευρώπης). Αν μένετε εντός του «κύκλου» (που το συστήνω), τότε θα μπορείτε να βολτάρετε χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε αμάξι ή μέσα μαζικής μεταφοράς (αν και έχει τίμιο δίκτυο λεωφορείων). Ααα ούτε ομπρέλα θα χρειαστείτε παρεμπιπτόντως, γιατί σχεδόν όλο το ιστορικό κέντρο καλύπτεται από στοές (portici). Για την ακρίβεια, είναι η πόλη με το μεγαλύτερο δίκτυο στοών στον κόσμο (38χλμ), οπότε για να βραχεί κανείς πρέπει είτε να περνάει δρόμο είτε να βρίσκεται σε πλατεία ή πάρκο.

Το ιστορικό κέντρο μπορεί να μην είναι μεγάλο, αλλά σχεδόν παντού έχει αξιοθέατα, οπότε αξίζει να περιηγηθείτε σε κάθε γωνιά του. Οπωσδήποτε πρώτη στάση θα είναι η Piazza Maggiore -μαζί με την κολλητή Piazza del Nettuno- η κεντρικότερη πλατεία της Μπολόνια και ίσως η ομορφότερη που έχω βρεθεί. Εκεί ξεκινούν συνήθως όλες οι άλλες βόλτες και εκεί καταλήγουν επίσης.

Ένας εύκολος τρόπος για να βρεθεί κανείς εκεί, αν ας πούμε βρίσκεται στον σταθμό του τρένου, είναι να κατέβει την Via Indipendenza, τον κεντρικό εμπορικό δρόμο της πόλης (σαν την δική μας Ερμού χοντρικά), και να πάει ως το τέρμα.

Η πλατεία περιστοιχίζεται από αρκετά όμορφα παλάτια (palazzos), αλλά την προσοχή όλων κλέβει η επιβλητική Βασιλική του Αγίου Πετρωνίου (Basilica di San Petronio – κεντρική φώτο), μια από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης. Η αρχιτεκτονική της είναι ιδιαίτερη, ενώ η κατασκευή της έμεινε ημιτελής (εξ ου και η διχρωμία στην πρόσοψη), πράγμα που της δίνει αυτή την «διαφορετικότητα». Εσωτερικά είναι εξ ίσου εντυπωσιακή ενώ διαθέτει και το μεγαλύτερο ηλιακό ρολόι στον κόσμο.

Στην διπλανή Piazza del Nettuno δεσπόζει το υπέροχο σιντριβάνι του Ποσειδώνα, δημιούργημα του Φλαμανδού γλύπτη Jean de Boulogne, γνωστού και ως Giambologna (Τζιαμπολόνια – σοβαρά). Ένα fun fact για αυτό είναι ότι η τρίαινα του Ποσειδώνα αποτέλεσε έμπνευση για το σήμα της αυτοκινητοβιομηχανίας Maserati, που άλλωστε ιδρύθηκε στην Μπολόνια. Στην πλατεία αυτή βρίσκεται και η εντυπωσιακή κεντρική δημοτική βιβλιοθήκη Salaborsa (πρώην χρηματιστήριο), που στεγάζεται στο Palazzo d’Accursio. Αξίζει μια βόλτα.

Από εκεί και πέρα, σίγουρα πρέπει να περιπλανηθείτε στα γύρω σοκάκια, τα παλιά μαγαζάκια και βιβλιοπωλεία, και είναι θέμα χρόνου να φτάσετε στους δύο πύργους (Le due torri), που γέρνουν και οι δύο και αποτελούν ένα από τα σύμβολα της πόλης.

Επίσης, το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια θεωρείται το παλιότερο πανεπιστήμιο του κόσμου, ενώ ένα από τα σημαντικότερα κτίρια της είναι και το Archiginnasio, κάποτε έδρα του πανεπιστημίου. Αυτό δυστυχώς δεν το επισκέφτηκα, γιατί αν και είναι υποτίθεται προσβάσιμο από κάπου στο πλάι ή πίσω, δεν κατάφερα να εντοπίσω το που ακριβώς. Επισκέφθηκα όμως την Εθνική Πινακοθήκη της Μπολόνια, αλλά και το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης. Και τα δύο ήταν εξαιρετικά.  

Θα κλείσω την ενότητα «ιστορικό κέντρο της Μπολόνια» με δύο ακόμη σημεία που ξεχώρισα: το πρώτο είναι η Finestrella, ένα παραθυράκι σε έναν τοίχο στη Via Piella, που αν το ανοίξεις βλέπει σε ένα «κρυφό» κανάλι και νιώθεις λες και είσαι στη Βενετία. Το δεύτερο σημείο είναι η κουκλίστικη Piazza Santo Stefano, με την ομώνυμη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου, διάφορα καφέ/εστιατόρια και μικροπωλητές. Ωραίο μέρος για ένα gelato!

Εξορμήσεις και φυσικά φαγητό

Όσο έμεινα στην Μπολόνια έκανα και δυο εξορμήσεις εκτός του ιστορικού κέντρου. Η μια ήταν στον Ναό του Αγίου Λουκά (Santuario di San Luca), που βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου δίπλα στην πόλη. Δεν επισκέφτηκα τον ίδιο τον ναό, αλλά αυτό που έχει ενδιαφέρον εδώ είναι πως πήγα εκεί με ένα τουριστικό τρενάκι (σαν αυτά που έχουμε π.χ. στο Μοναστηράκι, αλλά στην Μπολόνια είναι προσβάσιμα), στο οποίο και παρέμεινα, απολαμβάνοντας την βόλτα με ξενάγηση και χαζεύοντας την θέα. Δεν έχω συνηθίσει σε τέτοιου είδους εμπειρίες, οπότε πραγματικά το χάρηκα.

Η άλλη εξόρμηση -ιδανική και σε περίπτωση κακοκαιρίας- ήταν μια ολοήμερη επίσκεψη στο FICO Eataly World, το μεγαλύτερο πάρκο φαγητού στον κόσμο (υπάρχει μέχρι και ειδικό λεωφορείο -προσβάσιμο- που σας πάει εκεί, το FICO bus). Φανταστείτε κάτι σαν τεράστιο mall, αφιερωμένο στο φαγητό. Από εστιατόρια και μαγαζιά, όπου μπορείτε να βρείτε τα καλύτερα τοπικά προϊόντα, μέχρι στάβλους με ζώα, διαδραστικούς χώρους και -κυρίως- εργαστήρια παραγωγής, όπου μπορείτε να μάθετε την ιστορία των προϊόντων και να δείτε πως παρασκευάζονται.

Δεν είναι τυχαία που το πάρκο αυτό βρίσκεται στην Μπολόνια, αφού πρόκειται για την γαστρονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας. Μερικά από τα διασημότερα φαγητά της είναι: η μορταδέλα, τα τορτελίνια, οι ταλιατέλες με την περίφημη σος μπολονέζ κ.α. Αν υπολογίσουμε και το προσούτο, το βαλσάμικο ξύδι, την παρμεζάνα, τα λαζάνια και διάφορα άλλα ζυμαρικά και γλυκά, που είναι από την ευρύτερη περιοχή της Εμίλια-Ρομάνια, τότε καταλαβαίνετε γιατί η Μπολόνια θεωρείται το επίκεντρο της ιταλικής κουζίνας.

Πηγαίνοντας στην Μπολόνια είχα στο μυαλό να κάνω τουλάχιστον μια-δυο πιο «βαρβάτες» εκδρομές (άλλωστε η θέση της πόλης προσφέρεται για αυτό). Πιθανοί προορισμοί ήταν το Σαν Μαρίνο, η Μοντένα, η Φερράρα, ακόμα και η Φλωρεντία. Εν τέλει, αφενός ο καιρός δεν βοήθησε και αφετέρου προτίμησα να μείνω και να γνωρίσω καλύτερα την Μπολόνια.

Συνοψίζοντας

Η Μπολόνια μπορεί να μην είναι η διασημότερη πόλη της Ιταλίας, αλλά ειλικρινά είναι υπέροχη, ιδανική επιλογή για ολιγοήμερο, κοντινό, αρκετά προσβάσιμο και οικονομικά προσιτό ταξίδι. Πέραν όλων αυτών, είναι η πρωτεύουσα της ιταλικής κουζίνας και αυτοκινητοβιομηχανίας, ενώ διαθέτει άπειρα σημεία πολιτιστικής και ιστορικής σημασίας, όπως άλλωστε κάθε πόλη της Ιταλίας που σέβεται τον εαυτό της. Την συστήνω ανεπιφύλακτα!

Μπορείτε να βρείτε περισσότερα στο Bologna Welcome, η ομάδα του οποίου κάνει εξαιρετική δουλειά και την ευχαριστώ θερμά για τις πολύτιμες πληροφορίες κατά την φάση της προετοιμασίας του ταξιδιού μου.

Υ.Γ.: Αν θέλετε περισσότερη Ιταλία, μπορείτε να διαβάσετε τα guest άρθρα για το Μιλάνο και το Παλέρμο, από τους φίλους μου Μαριάννα Διαμαντοπούλου και Στέλιο Κυμπουρόπουλο αντίστοιχα.

Γράψτε μου στα σχόλια ή μήνυμα σε Facebook, Twitter και Instagram (και εννοείται ακολουθήστε με εκεί και καλέστε και τους φίλους σας να το κάνουν, αν θέλετε) για το τι σας άρεσε από την Μπολόνια αν έχετε πάει, ή για το αν σκέφτεστε πλέον να της δώσετε μια ευκαιρία!