Δεύτερο άρθρο στην στήλη Guest άρθρα, με ένα ενδιαφέρον κείμενο για το Μιλάνο από την φίλη μου Μαριάννα Διαμαντοπούλου. Είναι μια πόλη που θα ήθελα να επισκεφτώ κάποτε. Καλή ανάγνωση!

“Πριν ένα χρόνο μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ το Μιλάνο, με αφορμή την συναυλία του συγκροτήματος Muse. Στην συγκεκριμένη συναυλία τελικά δεν κατάφερα να πάω γιατί η διαδρομή του μετρό που πήγαινε στο στάδιο δεν ήταν προσβάσιμη. Αυτό βέβαια ελάχιστα μου χάλασε την ωραία εικόνα που έχω για την πόλη.

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο που είναι μία ώρα έξω από το Μιλάνο, πήραμε τρένο στο οποίο εγώ ως άτομο με αναπηρία δεν πλήρωσα εισιτήριο και για την βοηθό μου ήταν μειωμένο. Στο ταξί που μας μετέφερε από το σταθμό στο ξενοδοχείο, αν και συμβατικό, μπήκε ανοικτό το αμαξίδιό μου. Γενικά, το Μιλάνο περπατιέται εύκολα με τα πόδια και με το αμαξίδιο. Ταξί χρειάστηκε να πάρω μόνο στην άφιξη, στην αναχώρηση και όταν πήγα στο Castello Sforzesco.

Castello Sforzesco και Parco Sempione

Το Κάστρο του Μιλάνου, Castello Sforzesco, βρίσκεται κοντά στο κέντρο της πόλης, αλλά καλό θα είναι να πας με ταξί για να μην χαθείς. Επίσης, πρέπει να αφιερώσει κάποιος μια μέρα στην επίσκεψη του στο κάστρο, καθώς μπορεί να το συνδυάσει και για να περιπλανηθεί στο μαγευτικό Parco Sempione.

Το κάστρο

Φτάνοντας στο κάστρο θα σε εντυπωσιάσει η αρχιτεκτονική του, καθώς και οι πολύχρωμοι κήποι του. Μέσα στο κάστρο βρίσκονται πολλά μουσεία, όπως το μουσείο τέχνης και το μουσείο αρχαιολογίας. Συλλογές μουσικών οργάνων, αιγυπτιακά και προϊστορικά εκθέματα, όπλα και πανοπλίες, είναι μερικά μόνο από αυτά που θαύμασα στις πολυάριθμες αίθουσες του κάστρου. Κάποιες από τις αίθουσες έχουν φιλοτεχνηθεί από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Σε αυτό το σημείο θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφέρω ότι στο μουσείο τέχνης βρίσκεται το τελευταίο γλυπτό του Μιχαήλ Άγγελου, το Rondanini Pietà.  Όλες οι αίθουσες είναι προσβάσιμες. Τελειώνοντας την ξενάγηση βγαίνεις στην πίσω μεριά του κάστρου, όπου σε υποδέχεται μια απίστευτη ομορφιά από λίμνες και δέντρα.

Το δε Parco Sempione είναι ιδανικό για να βολτάρεις με το αμαξίδιο, απολαμβάνοντας μία από τις απίθανες γρανίτες που θα βρεις σε πολλές καντίνες εκεί γύρω. Παράλληλα, θα συναντήσεις πολλά είδη πουλιών και πάπιες. Όμως ως συνήθως, ο καθαρός αέρας και το περπάτημα (του βοηθού σου) ανοίγουν την όρεξη. Βγαίνοντας λοιπόν από το πάρκο υπάρχουν πολύ ωραία εστιατόρια με ιταλική κουζίνα, σε λογικές τιμές.  Εγώ διάλεξα ένα που εκ πρώτης όψεως δεν ήταν προσβάσιμο, όμως ο μετρ (που ήταν και γνήσιος κούκλος Ιταλός) μας οδήγησε σε είσοδο με ράμπα. Εκεί γεύτηκα την ωραιότερη πίτσα της ζωής μου. Όταν αργότερα ρώτησα με επιφύλαξη, συνηθισμένη από τα ελληνικά εστιατόρια, αν υπήρχε τουαλέτα για ΑμεΑ, με κοιτούσαν σαν να τους προσέβαλε η ερώτηση. Για πόλεις όπως το Μιλάνο η προσβασιμότητα είναι αυτονόητη.

Στο πάρκο

Σκάλα του Μιλάνου

Η Σκάλα του Μιλάνου είναι ένα από τα πιο διάσημα θέατρα όπερας στον κόσμο και βρίσκεται στην πλατεία Piazza della scala στο κέντρο της πόλης. Η επίσκεψη μου εκεί ήταν από μόνη της μια εμπειρία. Όταν πληροφόρησε η βοηθός μου ότι βρίσκομαι σε αμαξίδιο, οι υπεύθυνοι άνοιξαν μια πλαϊνή είσοδο και ανέλαβε κάποιος την ξενάγησή μας.

Αρχικά μας πήγε στον εξώστη του θεάτρου, περνώντας από μία τεράστια σάλα αναμονής, στολισμένη με πολυελαίους, γυαλιστερά πατώματα, ένα πιάνο και προτομές διάσημων συνθετών. Το θεωρείο στο οποίο πήγαμε για να δούμε την αίθουσα παραστάσεων είχε ειδική θέση για αμαξίδια. Η αίθουσα του θεάτρου ήταν εντυπωσιακή! Οι θέσεις των θεατών ήταν από κόκκινο βελούδο, ενώ ήταν σε κυκλικό σχήμα ώστε να υπάρχει καλή οπτική προς την σκηνή. Θα πρέπει να είναι απίστευτα όμορφα να παρακολουθείς όπερα στην Σκάλα του Μιλάνου. Δυστυχώς, τα εισιτήρια είναι δυσεύρετα.

Σειρά είχε το μουσείο. Εντυπωσιάστηκα από τα πολλά μουσικά όργανα, τα πορτραίτα των διάσημων καλλιτεχνών που έχουν δώσει παραστάσεις στην Σκάλα, καθώς και από τα κοστούμια και τα σκηνικά. Φυσικά, την περισσότερη ώρα έμεινα μπροστά στο πορτραίτο της Μαρίας Κάλας.

Καθεδρικός ναός Duomo

Ο επιβλητικός καθεδρικός ναός στην πλατεία Duomo είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό σημείο της πόλης του Μιλάνου. Η ουρά των επισκεπτών, που περιμένουν να μπουν μέσα καθημερινά, φτάνει πολλά μέτρα μακριά. Για καλή μας τύχη, εμένα και της βοηθού μου, μας οδήγησαν και πάλι από μια πλαϊνή είσοδο, αποφεύγοντας την πολύωρη αναμονή. Ο ναός έχει πάρα πολλά αγάλματα, με κυριότερο το άγαλμα της Παναγίας το οποίο είναι καλυμμένο με φύλλα χρυσού. Προχωρώντας με το αμαξίδιο, διαπίστωνα ότι ήταν διακοσμημένος ακόμη και στα πιο κρυφά και απόμερα σημεία του. Ο ναός χρειάστηκε 5 αιώνες για να ολοκληρωθεί. Εκτός από μια υπόγεια αίθουσα, που πρέπει να κατέβεις σκαλάκια, ο ναός είναι προσβάσιμος. Έξω από αυτόν υπάρχει χώρος προσωπικής υγιεινής και για άτομα με αναπηρία.   

Ο ναός εσωτερικά

Galleria, η γυάλινη στοά του Μιλάνου

Βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Piazza del Duomo και συνδέει τα δύο παραπάνω αξιοθέατα. Αν κοιτάξεις την οροφή, διαπιστώνεις ότι είναι φτιαγμένη από σίδερο και γυαλί, σε σχήμα λατινικού σταυρού. Η πλατεία είναι διακοσμημένη με τοιχογραφίες, ενώ στο κέντρο της αναπαριστάτε ένας ταύρος στο δάπεδο. Στην στοά βρίσκονται όλοι οι μεγάλοι οίκοι μόδας όπως Armani, Gianni Versace, Pirelli, Prada. Αυτονόητο είναι φυσικά ότι οι τιμές είναι ιδιαίτερα υψηλές, αλλά η βόλτα στις εκκεντρικές βιτρίνες είναι απολαυστική. Υπάρχουν ακόμα καφετερίες και εστιατόρια. Θέλει λίγο προσοχή μην παρασυρθούμε και κάτσουμε για φαγητό. Οι τιμές είναι απλησίαστες. Μπορούμε όμως να ευχαριστηθούμε την ατμόσφαιρα της στοάς, πίνοντας ένα ποτό σε κάποιο από τα μπαράκια.

Σε όλα τα αξιοθέατα η είσοδος είναι ελεύθερη για τα άτομα με αναπηρία. Αξίζει επίσης να επισκεφθείτε το Εθνικό Μουσείο Επιστήμης και Τεχνολογίας Λεονάρντο ντα Βίντσι, όπως και την πινακοθήκη Brara του Μιλάνου. Αν πάτε για περισσότερες από 3-4 μέρες, συνδυάστε το και με μια βόλτα στην Βενετία. Η απόσταση είναι μόνο 2 ώρες.

Μαριάννα Διαμαντοπούλου”

Αν θέλετε και εσείς να μοιραστείτε τις ταξιδιωτικές σας εμπειρίες στην σελίδα μου, στείλετε μου email στο info@thetrawheeler.com ή μήνυμα στο Facebook ή το Twitter