Travel tips & λοιπά άρθρα

3 + 1 ταξιδιωτικές στιγμές που θα θυμάμαι από το 2022

The trawheeler collage 3+1 στιγμές μου από το 2022

Γεια σας και καλή χρονιά!

Πάει καιρός που δεν τα είπαμε σε τούτο εδώ το σάιτ, συγχωρέστε με. Δεν είναι ότι δεν ταξιδεύω, τουναντίον, δεν σταμάτησα πέρυσι, απλώς με τη δουλειά κλπ δεν είχα χρόνο να γράψω εδώ, με τον τρόπο που θα το ήθελα. Τώρα όμως, με τις χειμερινές διακοπές, βρήκα και να ‘μαι!

Το 2022, που λέτε, ήταν μια πάρα πολύ ωραία και γεμάτη ταξιδιωτικά χρονιά για εμένα. Συνολικά έκανα 13 ταξίδια στο εξωτερικό, σε:

– 8 διαφορετικές χώρες: Αλβανία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ουγγαρία και Τουρκία (με την Αλβανία να είναι καινούργια)

– 9 διαφορετικές πόλεις: Άγκυρα, Βουδαπέστη, Βρυξέλλες (5 φορές), Κάσελ, Μπιλμπάο, Μπουρζ, Παρίσι, Τίρανα και Τορίνο (είχα ξαναπάει μόνο στις Βρυξέλλες και στη Βουδαπέστη)

Εκτός από το Μπιλμπάο, τα υπόλοιπα είχαν σχέση με δουλειά, αλλά ως συνήθως, όποτε μου δόθηκε η ευκαιρία τριγύρισα, εξερεύνησα και έζησα πολλές ωραίες και ιδιαίτερες στιγμές. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε για τις 3 + 1 που δεν θα ξεχάσω εγώ. Δεν είναι όλες το ίδιο εντυπωσιακές για όλους, ούτε ήταν φυσικά οι μοναδικές ενδιαφέρουσες στιγμές που έζησα, αλλά ήταν για εμένα αξιομνημόνευτες και για αυτό τις μοιράζομαι μαζί σας. 

Έχουμε και λέμε:

Vuelta a España

Πίσω από τη σκηνή όπου γινόταν η παρουσίαση των ομάδων και των φανελών της Vuelta
Πίσω από τη σκηνή όπου γινόταν η παρουσίαση των ομάδων και των φανελών της Vuelta. Στο βάθος το πλήθος.

Το ότι αγαπώ ιδιαίτερα το άθλημα της ποδηλασίας σας το έχω ξαναπεί. Θυμάστε που πριν λίγα χρόνια ταξίδεψα στη Μπολόνια για να δω το Giro d’Italia, έναν εκ των τριών μεγάλων ποδηλατικών γύρων; Ε, το καλοκαίρι που μας πέρασε έκανα κάτι αντίστοιχο και επέλεξα για τις διακοπές μου το Μπιλμπάο (ετοιμάζω ξεχωριστό άρθρο για αυτό) με σκοπό να παρευρεθώ στη Vuelta a España, άλλον έναν από τους τρεις μεγάλους γύρους, και τα κατάφερα! Αυτή τη φορά από τις θέσεις των VIPs (ευχαριστώ πολύ Θανάση Κρεκούκια για τις επαφές!), έζησα δύο ετάπ από μέσα, φωτογραφήθηκα με ποδηλατικούς θρύλους (οκ, και με τη μασκότ!) και τίκαρα άλλο ένα σπουδαίο αθλητικό γεγονός. Τώρα μου μένει η μεγαλύτερη πρόκληση, ο τρίτος και μεγαλύτερος ποδηλατικός γύρος του κόσμου, το Tour de France φυσικά. Για να δούμε, το ’χω;

Documenta fifteen

Μπροστά στο θρυλικό Fridericianum, έναν από τους βασικούς χώρους που φιλοξένησαν τη Documenta Fifteen
Μπροστά στο θρυλικό Fridericianum, έναν από τους βασικούς χώρους που φιλοξένησαν τη Documenta Fifteen

Δεν έχω καλύτερο από όταν ένα επαγγελματικά ταξίδι στο εξωτερικό συμπίπτει με κάποιο άλλο σπουδαίο πολιτιστικό, αθλητικό κλπ γεγονός στην πόλη που επισκέπτομαι (όπως τότε που πήγα στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης ή την συναυλία του Andrea Bocelli στο Ταλίν) και εννοείται ότι κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να ζήσω και αυτή την εμπειρία. Τον Σεπτέμβριο λοιπόν, είχα τη χαρά και τη τιμή να με καλέσει το Πανεπιστήμιο του Κάσελ να μιλήσω σε ένα συνέδριο που διοργάνωναν. Τίποτα το ασυνήθιστο ως εδώ. Το θέμα είναι ότι το 2022 ήταν επίσης η χρονιά που η πόλη αυτή διοργάνωσε τη Documenta, μια από τις σημαντικότερες εκθέσεις σύγχρονης τέχνης της Ευρώπης, ένα σπουδαίο πολιτιστικό γεγονός που διεξάγεται κάθε 5 χρόνια στη μικρή σχετικά αυτή γερμανική πόλη και μαζεύει χιλιάδες επισκέπτες απ’ όλον τον κόσμο. Ε, κι εγώ έτυχε να βρίσκομαι εκεί εκείνη ακριβώς την περίοδο! Εννοείται ότι επισκέφτηκα την έκθεση και το θρυλικό Fridericianum (από τα παλαιότερα δημόσια μουσεία της Ευρώπης) και αν μη τι άλλο ήταν από τις εμπειρίες που δεν θα ξεχάσω, και ας μην τα κατανόησα πλήρως όλα (όπως μου συμβαίνει συχνά με την σύγχρονη τέχνη). Σε 5 χρόνια πάλι!

Οι Πειρατές της Καραϊβικής στο Ευρωκοινοβούλιο

Η ορχήστρα που παίζει στο Ευρωκοινοβούλιο. Η φωτογραφία είναι από το Simon Pugh Photography
Η ορχήστρα που παίζει στο Ευρωκοινοβούλιο. Η φωτογραφία είναι από το Simon Pugh Photography

Όπως ξέρετε καλά πλέον, οι Βρυξέλλες είναι κάτι σαν το δεύτερο σπίτι μου, αφού εκεί εδρεύει ο οργανισμός για τον οποίο δουλεύω και εκεί βρίσκεται γενικά η καρδιά των εξελίξεων στους τομείς που δραστηριοποιούμαι. Το 2022 λοιπόν, βρέθηκα στη βέλγικη πρωτεύουσα 5 φορές, οι οποίες μέσες άκρες χαρακτηρίζονται από παρόμοιες καταστάσεις: meetings και ομιλίες, συναντήσεις με συναδέλφους και γνωστούς από τον ευρύτερο χώρο, επαγγελματικά δείπνα, καφέ με φίλους και άντε καμιά μικρή βόλτα. Έχω πάει τόσες φορές στις Βρυξέλλες που τα ταξίδια εκεί είναι σχεδόν ρουτίνα. Συχνά περνάω καλά, αλλά σπάνια γίνεται κάτι το αξιομνημόνευτο, που να θέλω να το μοιραστώ εδώ. Τον Δεκέμβριο του 2022 όμως, στο τελευταίο ταξίδι της χρονιάς, στο κλείσιμο μιας μεγάλης εκδήλωσης στο Ευρωκοινοβούλιο, μια ορχήστρα άρχισε ξαφνικά να παίζει των soundtrack των Πειρατών της Καραϊβικής, ένα από τα αγαπημένα μου! Αυτό ήταν, σε τέτοιο περιβάλλον, με 700+ ανθρώπους τριγύρω και έχοντας φωτογραφηθεί με τον Sinterklaas (κάτι σαν τον τοπικό Άγιο Βασίλη) λίγο νωρίτερα, δεν μπορούσα να ζητήσω καλύτερο κλείσιμο της σεζόν!

Η επίπονη ταυρομαχία

Στην αρένα των ταυρομαχιών
Στην αρένα των ταυρομαχιών

Πιστεύω ακράδαντα πως για να γνωρίσεις έναν τόπο και να καταλάβεις τους ανθρώπους του «σωστά» (με ό,τι αυτό κι αν σημαίνει), πρέπει να ζήσεις όσο πιο πολλές από τις εμπειρίες που αυτός σου προσφέρει, ασχέτως αν αυτές είναι σύμφωνες με τα πιστεύω, τα γούστα ή την αισθητική σου. Μερικές από αυτές δεν θα σου αρέσουν, αλλά αν θες να μάθεις τον άλλον χρειάζεται –κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα- να βγεις από τη comfort zone σου, να τις ζήσεις και μετά μπορείς να κρίνεις αν θες. Όταν ήμουν στο Μπιλμπάο, ανακάλυψα ότι εκείνες τις μέρες θα διεξάγονταν στην πόλη πολλά ενδιαφέροντα δρώμενα, μεταξύ των οποίων και ταυρομαχίες, που όπως γνωρίζουμε είναι μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ισπανίας, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αποφάσισα λοιπόν να πάω, για να δω ο ίδιος τι στο καλό τραβάει τους Ισπανούς σε κάτι τόσο βάρβαρο για τα δικά μου δεδομένα. Βαθιά μέσα μου ήλπιζα ότι εν έτει 2022 δεν σκοτώνουν πια τους ταύρους και ότι όλα είναι απλά ένα σόου, για «να κρατάμε τις παραδόσεις». Έκανα λάθος. Δυστυχώς συνεχίζουν να το κάνουν και το «μενού» της ημέρας είχε 6 τέτοιες εκτελέσεις. Εγώ πάντως μετά την πρώτη, σε κάτι λιγότερο από μισή ώρα, δεν άντεξα και έφυγα, μιας και μου ήταν πραγματικά δύσκολο και επίπονο αυτό που βίωνα. Αν αναρωτιέστε αν μετανιώνω που πήγα, η απάντηση είναι όχι. Πιστεύω ότι αυτές οι ιδιαίτερες και διαφορετικές εμπειρίες είναι που μας διαμορφώνουν και μας μένουν. Αν αναρωτιέστε όμως αν θα ξαναπήγαινα, όχι δεν θα το έκανα. Κατά κάποιον τρόπο χαίρομαι που το έζησα και αυτό, αλλά μια φορά αρκεί.

Αυτές είναι λοιπόν οι 3 + 1 στιγμές από το 2022 που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Ελπίζω να βρήκατε την ανάγνωση ενδιαφέρουσα! Το έτος που μας πέρασε ταξίδεψα πολύ και δημιούργησα μοναδικές αναμνήσεις. Το 2023 προμηνύεται ακόμα πιο συναρπαστικό και ταξιδιάρικο, και ήδη έχω πολλά σχέδια, όπως ελπίζω κι εσείς. Υγεία να ‘χουμε να τα κάνουμε πραγματικότητα και να τα λέμε εδώ!

Γράψτε μου στα σχόλια ή με μήνυμα σε FacebookTwitter και Instagram (και εννοείται ακολουθήστε με εκεί και καλέστε και τους φίλους σας να το κάνουν, αν θέλετε) για το πώς ήταν η δική σας χρονιά και τα πλάνα σας για το 2023!